ऑल्ने ॲबी

ऑल्ने ॲबी हा एक सिस्टर्सियन मठ आहे. हा बेल्जियमच्या वालुनिया भागात आहे. तो थुइन आणि लँडलीजच्या मध्ये साम्ब्रे नदीच्या काठावर आहे. हा लीजच्या धर्मोपेदेशकाचा हुद्दा आहे. आता हा एक वालून प्रदेशातील वारसा स्थळ आहे.

हा मूलतः बेनेडिक्टाइन मठ म्हणून ६५६ मध्ये साम्ब्रेच्या काठावर "व्हॅली डेला पेक्स (बेल्जियमच्या वॉलून प्रदेशातील शांततेचे खोरे, क्रेस्पिन ॲबेचे मठाधिपती लँडेलिनस यांनी स्थापित केले होते. स.न. ९७४ च्या आधी कधीतरी बेनेडिक्टाईन्सची जागा सामान्य जीवन जगणाऱ्या धर्मनिरपेक्ष धर्मगुरूंनी घेतली, ज्यांनी ११४४ मध्ये सेंट ऑगस्टीनचा नियम स्वीकारला.^[१]

लीजचे बिशप हेन्री ऑफ लेयन यांच्या सांगण्यावरून, ते ११४७ मध्ये क्लेयरवॉक्स येथील सिस्टर्सियन भिक्षूंच्या हातात आले, फ्रँको डी मॉर्व्हॉक्स याच्या अंतर्गत त्याचे पहिले सिस्टरशियन मठाधिपती म्हणून. तेव्हापासून तो एक सिस्टर्सियन मठ म्हणून विकसित झाला.^[१] भिक्षूंनी एक विस्तृत सिंचन व्यवस्था आणि सहा तलाव बांधले. यातून मठासाठी मासे पकडण्यात येतात. १२१४ मध्ये फादर गिल्स डी ब्यूमॉन्ट यांनी ॲबे चर्चवर इमारत बांधण्यास सुरुवात केली.

फ्रेंच क्रांतिकारक सैन्याने १७९४ मध्ये अ‍ॅबे जाळले. त्यानंतर थोड्याच काळात ते पुन्हा बांधले गेले. ४०,००० पुस्तके आणि ५,००० हस्तलिखिते असलेले वाचनालय देखील नष्ट झाले.^[१] १८५९ मध्ये शेवटचा भिक्षू मरण पावला. मठ सोडण्यात आला आणि मठाधिपतीचे निवासस्थान धर्मशाळेत बदलले.^[२]

बेल्जियन कुलीनचा मुलगा गेलडर्सच्या गणातून उतरला. वयाच्या सोळाव्या वर्षी सायमन ऑलने येथील सिस्टर्सियन्समध्ये सामान्य ब्रदर म्हणून सामील झाला. त्याला मठातील धान्य कोठारांमध्ये काम करण्यासाठी आणि मेंढरांचे पालनपोषण करण्यासाठी नियुक्त करण्यात आले होते. सायमन एक गूढवादी होता ज्याने दृष्टान्तांचा अनुभव घेतला होता आणि असे मानले जात होते की त्याला हृदय वाचण्याची देणगी आहे. त्याची प्रतिष्ठा पसरली आणि १२१५ मध्ये त्याला पोप इनोसंट III ने चौथ्या लेटरन कौन्सिल दरम्यान पोपला सल्ला देण्यासाठी रोमला बोलावले. कौन्सिलनंतर, पोपने सायमनला याजकपदावर नियुक्त करण्याची इच्छा व्यक्त केली, परंतु त्याने नकार दिला आणि ऑल्नेला परत आला. ६ नोव्हेंबर १२२८ रोजी वयाच्या चौऱ्यांशीव्या वर्षी त्याचे निधन झाले. ६ नोव्हेंबर रोजी त्याचे स्मरण केले जाते.^[३]

२००६ मध्ये, एबी हे ऐतिहासिक वास्तू म्हणून वालोनिया प्रदेशाने विकत घेतले. अभ्यागतांच्या सोयीसाठी एक ऑनसाइट कॅफे आणि एक व्याख्या केंद्र आहे. १९५० मध्ये ऑन-साइट ब्रुअरीचे पुनरुज्जीवन करण्यात आले.^[४]

1. ^ ^{a b c} Ott, Michael. "Aulne Abbey." The Catholic Encyclopedia Vol. 16 (Index). New York: The Encyclopedia Press, 1914 या लेखात वापरलेल्या स्रोतांंमधील मजकूर सार्वजनिक अधिक्षेत्रात आहे.
2. ^ Abbaye d'Aulne
3. ^ Merton, Thomas. In the Valley of Wormwood: Cistercian Blessed and Saints of the Golden Age, Liturgical Press, 2013, p. 396 आयएसबीएन 9780879077587
4. ^ " Brasserie de l'Abbaye d'Aulne". 2021-12-02 रोजी मूळ पान पासून संग्रहित. 2022-01-27 रोजी पाहिले.

  हा लेख आता सार्वजनिक डोमेनमध्ये असलेल्या प्रकाशनातील मजकूर समाविष्ट करतो: हर्बरमन, चार्ल्स, एड. (१९१३). "ऑलने ॲबे". कॅथोलिक विश्वकोश. न्यू यॉर्कः रॉबर्ट ऍपलटन कंपनी.

• हा लेख आता सार्वजनिक डोमेनमध्ये असलेल्या प्रकाशनातील मजकूर समाविष्ट करतो: Ott, Michael (१९१३). "ऑलने ॲबे". हरबरमन, चार्ल्स (सं.) मध्ये. कॅथोलिक विश्वकोश. खंड. १६. न्यू यॉर्कः रॉबर्ट ऍपलटन कंपनी. एंडनोट्स:
  • बोलमॉंट (१९८९). नामूर.
  • क्लोकेट (१९०४). मॉन्स.
  • लेब्रोक्वी (१८६२). हिस्टोइर डी ल'अब्बे डी'ऑलने. पॅरिस.