तारुण्यपीटिका

मुरुम व तारुण्यपीटिका (कोलाक्शियली म्हणजे झिट किंवा स्पॉट म्हणून ओळखल्या जातात.) ह्या एक प्रकारचा कॉमेडो असतो ज्यामुळे मृत त्वचेच्या पेशी त्वचेच्या छिद्रांमध्ये अडकतात.^[१] त्याच्या वाढीव अवस्थेत हे पस्ट्यूले किंवा पॅपुल्समध्ये विकसित होऊ शकते.मुरुमांना मुरुमांच्या औषधे, ॲंटिबायोटिक्स आणि वैद्यकीय चिकित्सकांनी दिलेल्या ॲंटी-इंफॅमॅमेटरीजद्वारे किंवा फार्मसीमध्ये खरेदी केलेल्या काउंटर उपायांद्वारे उपचार करता येऊ शकतात.^[२]

त्वचेच्या आत असलेल्या स्नायुग्रंथी सेबम तयार करतात. त्वचेच्या बाह्य स्तरांवर, नैसर्गिक आणि सातत्यपूर्ण प्रक्रियेत जेव्हा त्वचेच्या पायावर मृत त्वचा आणि तेलकट सिंब सोडले जातात तेव्हा ते एकत्रित होऊ शकतात आणि स्नायुग्रंथीचे अडथळे बनू शकतात. ^[३]जेव्हा त्वचेचे वय वाढते तेव्हा ती अधिक सामान्य होते. स्नायुग्रंथी सेबम तयार करते, जी बाधाच्या मागे तयार होते. त्यामुळे स्टॅफिलोकोकस ऑरियस आणि प्रोपेयोनिबिरिअम ॲंसिन्स प्रजातींचे जीवाणू वाढू शकतात. त्यामुळे सूज येऊन संक्रमण होऊ शकते.^[४]

बेंझॉईल पेराॅक्साइड, सॅलिसिलिक ॲसिड आणि ट्रायक्लोझन सारखे जीवाणुजन्य एजंट ही मुरुमांसाठी सामान्य ओव्हर-द-काउंटर औषधे आहेत.^[५]मुरुमांच्या (मुरुम उपचार करण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या अनेक क्रीम्स आणि जेलच्या स्वरूपात असणारी ही स्थानिक औषधे, त्वचेमध्ये अधिक सहजपणे मिसळतात, व त्यामुळे बॅक्टेरियामध्ये जलद वाढ होते. अौषधांचा प्रयोग करण्यापूर्वी, चेहरा उबदार पाण्याने किंवा टाॅपिकल क्लीन्सरने धुवावा आणि नंतर वाळवावा.^[६]

त्वचेचा भाग नियमित स्वच्छ धुणे हे त्वचेवरील मृत त्वचेच्या पेशींची संख्या आणि इतर बाह्य दूषित घटकांची संख्या कमी करू शकते ज्यामुळे मुरुमांच्या विकासात योगदान मिळू शकते.^[७]तथापि,चांगल्या स्वच्छतेच्या पद्धतींसह मुरुमांना पूर्णतः बंद करणे नेहमीच शक्य नसते कारण हार्मोन आणि आनुवंशिकी सारख्या बाह्य बाह्यतेच्या अनेक खेळ खेळत असतात.^[८] तरुण्यपीटिका असेल तर योग्य आहार घेणे खूप गरजेचे आहे. सगळ्या प्रकारच्या भाज्या, त्याचबरोबर त्या त्या सीझनची फळे पोटात गेली पाहिजेत. काही कच्च्या भाज्या या रोज खाल्ल्या गेल्या पाहिजेत. या सगळ्यामुळे पोट साफ होण्यास मदत होते. जर पोट साफ होत असेल तर तारुण्यपीटिकांचे प्रमाण कमी होते.