कोर्नेलिया सोराबजी

कोर्नेलिया सोराबजी (१५ नोव्हेंबर, १८६६:देवळाली, नाशिक जिल्हा, महाराष्ट्र - ६ जुलै, १९५४) ह्या भारतातील पहिल्या महिला वकील होत्या. त्या मुंबई विद्यापीठातील प्रथम महिला पदवीधर व ऑक्सफर्ड विद्यापीठात कायदा शिकविणाऱ्या पहिल्या महिला होत्या.

देवळालीमध्ये पारशी कुटुंबात जन्मलेल्या, एक ब्रिटिश दांपत्याने दत्तक व उठावलेल्या रेव्हरंड सॉर्बजी करसेजी आणि त्याची पत्नी फ्रान्सिना फोर्ड यांच्या नऊ मुलांपैकी एक होती. तिचे वडील एक धर्मप्रचारक होते आणि सोराबजींनी दावा केला की बॉम्बे विद्यापीठाने महिलांना त्यांच्या पदवी कार्यक्रमात प्रवेश देण्यास ते प्रमुख व्यक्ति होते. [5] तिच्या आईने पुना (आता पुणे) मध्ये अनेक मुलींच्या शाळा स्थापन करण्यास मदत केली. [6] तिच्या प्रभावशाली सामाजिक स्थितीचा भाग म्हणून, ती वारसा आणि मालमत्ता अधिकारांशी संबंधित असलेल्या प्रकरणांमध्ये स्थानिक महिलांनी सहसा सल्ला घेतला होता. सोराबजी यांच्या नंतरच्या शैक्षणिक आणि कारकीर्द निर्णयांतील अनेकांनी तिच्या आईवर खूप प्रभाव पडला.

कॉर्नेलिया सॉर्बजीची पाच हयात आणि एक भाऊ आणि आणखी दोन भाऊ होते ज्यांचे बालपणाने निधन झाले. [7] सुरुवातीला त्यांनी बालगाल आणि नंतर पुणे येथे त्यांचे बालपण ठेवले. तिने घरी आणि मिशन शाळांमध्ये दोन्ही शिक्षण प्राप्त.

तिने डेक्कन कॉलेजमध्ये प्रवेश घेतला आणि आपल्या शेवटच्या अंकाच्या परीक्षेत प्रेसिडेन्सीमध्ये अव्वल स्थान मिळविण्याचा दावा केला, ज्यामुळे तो इंग्लंडमध्ये आणखी अभ्यास करण्यासाठी तिला एक सरकारी शिष्यवृत्ती मिळेल. सोराबजी यांच्या म्हणण्यानुसार, त्यांना शिष्यवृत्ती नाकारण्यात आली आणि त्याऐवजी गुजरातमधील एका पुरूष महाविद्यालयात इंग्रजी प्राध्यापक म्हणून तात्पुरती स्थिती होती. [8] बॉम्बे युनिव्हर्सिटीची पहिली महिला पदवीधर झाल्यानंतर, सोराबजींनी 1888 मध्ये राष्ट्रीय शिक्षण संस्थेला तिच्या शिक्षणाची पूर्णता करण्यासाठी पत्रिकेत लिहिले. फ्लॉरेन्स नाइटिंगेल, सर विल्यम वेडेरबर्न आणि इतरांप्रमाणे मरीया हॉबहाउस (ज्याचे पती आर्थर भारत परिषदेचे सदस्य होते) आणि ॲडलेड मॅनिंग यांनी या मोहिमेत भाग घेतला होता. 18 9 8 मध्ये सोराबजी इंग्लंडला आले आणि मॅनिंग व हॉबहाउसमध्ये राहिले. [9] 18 9 2 मध्ये, ऑक्सफोर्ड येथील सोर्मरील महाविद्यालयात बॅचलर ऑफ सिव्हिल लॉज परीक्षा घेण्यासाठी मोठ्या प्रमाणावर आपल्या वडिलांच्या याचिकेवर काँग्रेसच्या डिक्रीद्वारे विशेष परवानगी देण्यात आली होती. [4]

लिंकलेन्स इन येथे कॉर्नेलिया सोराबजीचा दिवा, २०१२ ग्रेशम स्पेशल लेक्चरमध्ये घेतला

१८९४ साली भारतात परतल्यावर, पद्पननाशन्सच्या वतीने स्त्रिया आणि परदेशातील स्त्रियांना बाहेरच्या पुरुष जगाशी संवाद साधण्यास मनाई करण्यात आली. बऱ्याच बाबतीत, या महिलांकडे सिंहाचा जास्तीत जास्त मालकी हक्क होता परंतु त्यांना संरक्षण देण्यासाठी आवश्यक कायदेशीर तज्ञांचाही उपयोग झाला नाही. काठीयावाड आणि इंदोर शस्त्रांच्या ब्रिटिश कारभारापूर्वी पुरदनाशिनच्या वतीने सोरबजींना विशेष परवानगी देण्यात आली होती, परंतु ती एक महिला या नात्याने न्यायालयात बचाव करण्यास असमर्थ ठरली. भारतीय कायद्यात ते व्यावसायिक स्थितीत नव्हते. या परिस्थितीचा दुरुपयोग करण्याच्या आशेने सोराबजींनी 18 9 7 मध्ये बॉम्बे युनिव्हर्सिटीचे एलएलबी परीक्षा आणि 18 9 6 मध्ये अलाहाबाद उच्च न्यायालयात परीक्षकांची परीक्षा घेतली. तरीही, साराबजींना बॅरिस्टर म्हणून ओळखले जाणार नाही. 1 9 23 मध्ये बदलला. [3]

१९०२ च्या प्रांतीय न्यायालयांमध्ये महिला व अल्पवयीन यांचे प्रतिनिधित्व करण्यासाठी स्त्री कायदेविषयक सल्लागार देण्याकरिता सोराबजीने 1 9 02 पासून भारतीय ऑफीसला सुरुवात करण्यास सुरुवात केली. 1 9 04 मध्ये बंगाल न्यायालयाच्या लेडी असिस्टंटची नेमणूक करण्यात आली आणि 1 9 07 पर्यंत अशा प्रतिनिधित्वाची गरज असल्याने सोराबजी बंगाल, बिहार, ओरिसा आणि आसाममध्ये कार्यरत होते. येत्या 20 वर्षांच्या कार्यकाळात, सोराबजी 600हून अधिक महिला आणि अनाथ मुलांना वैधानिक युद्ध लढायला मदत करीत असल्याचा अंदाज लावला आहे, काहीवेळा कोणतेही शुल्क न घेता त्या नंतर बऱ्याच वेळा या टिव्हीईट्स आणि तिच्या दोन आत्मचरित्रातील त्यांच्या कामांत असे लिहिले होते. 1 9 24 मध्ये, भारतातील महिलांसाठी कायदेशीर व्यवसाय उघडण्यात आला आणि सॉर्बजींनी कोलकातामध्ये अभ्यास करण्यास सुरुवात केली. तथापि, पुरूष पूर्वाग्रह आणि भेदभावामुळे त्यांना न्यायालयात सादर करण्याऐवजी त्यांची बाजू मांडण्याऐवजी, मते तयार करण्यास प्रतिबंध करण्यात आला.

१९२९ साली सॉबरजी उच्च न्यायालयात निवृत्त झाले आणि लंडनमध्ये स्थायिक झाले. 6 जुलै 1 9 54 रोजी लंडन येथील मनोर हाऊस येथील ग्रीन लेन्सवरील नॉर्थम्बरलॅंड हाऊसवर त्यांचे लंडन येथील निवासस्थानी निधन झाले.

शतकाच्या सुरुवातीला सोराबजी सामाजिक सुधारांमधे सक्रीयपणे सहभागी झाले. ती भारतातील महिलांसाठी राष्ट्रीय परिषदेची बंगाल शाखेत, फेडरेशन ऑफ युनिव्हर्सिटी वुमन आणि बंगाल लीग ऑफ सोशल सर्व्हिस फॉर विमेनशी संलग्न होती. 1 9 0 9 मध्ये भारतीय समाजाची सेवा मिळाल्याबद्दल तिला कैसर-ई-हिंद गोल्ड मेडल बहाल करण्यात आला. जरी एक इंग्लिश धर्मप्रेमी असला, तरीही सोराबजीला "भारतीय समाजातील ब्रिटिश कायदेविषयक कायद्याची हद्दपार करणे" इतर पाश्चात्य मूल्यांचे रोपण करणे. "[11] तिच्या कारकिर्दीच्या सुरुवातीस, स्वराज्याच्या क्षमतेवर स्त्रियांच्या अधिकारांशी संबंधित सॉरीबीजीने भारतीय स्वातंत्र्य मोहिमेला पाठिंबा दिला होता. तिने पारंपारिक भारतीय जीवन व संस्कृतीला मोठ्या प्रमाणात पाठिंबा दर्शवला असला तरीही बालविवाह आणि विधवांच्या स्थितीवर हिंदू कायदे सुधारण्यासाठी चळवळीला चालना देण्यासाठी सॉर्बजींनी खूप प्रयत्न केले. अनेकदा सहकारी सुधारक आणि मित्र पंडित रमाबाई यांच्यासोबत काम केले. तरीसुद्धा, तिचा असा विश्वास होता की सामाजिक बदलांमागील खऱ्या अर्थाने शिक्षण हे शिक्षण होते आणि अशिक्षित बहुतेक अशिक्षित महिलांना त्यात प्रवेश मिळू शकला नाही तोपर्यंत, मताधिकार आंदोलन एक अपयशी ठरेल.

१९२० च्या अखेरीस, तथापि, सॉर्बजींनी कट्टर राष्ट्रविरोधी वृत्ती अंगीकारली होती; राष्ट्रवाद हिंदू 'रुढीवादी'च्या विश्वासांच्या, चालीरीती आणि परंपरेचे उल्लंघन करीत आहे असा विश्वास करीत आहे. [12] १९२७ पर्यंत ते साम्राज्य आणि हिंदू ऑर्थोडॉक्सच्या अधिकारांचे संरक्षण करण्यासाठी सहकार्य करण्यास सक्रियपणे सहभागी झाले होते. केतिरिन मेयो यांच्या 'मदर इंडिया' (१९२७) पुस्तकात त्यांनी भारतीय स्वाभिमानावर आक्षेप घेतलेला आक्षेप पाहिला आणि महात्मा गांधी यांच्या सविनय अवज्ञाची मोहीम फेटाळून लावली. तिने राजकीय आणि राजकीय मतांचा प्रचार करण्यासाठी भारत आणि अमेरिकेचा दौरा केला ज्यामुळे त्यांना सामाजिक सुधारणांचा पुढाकार घेण्याची गरज पडेल. एक अशा अयशस्वी प्रकल्प म्हणजे लीग फॉर शिशु कल्याण, प्रसूती आणि जिल्हा नर्सिंग.

सामाजिक सुधारक आणि कायदेशीर कार्यकर्ते म्हणून काम केल्याबरोबरच सोराबजी यांनी अनेक पुस्तके, लघुकथा व लेख लिहिले.

1 9 01: पुर्दा (लन्दन: फ्रेमेंटल एंड कंपनी) पलीकडे प्रेम आणि जीवन [जैनानातील जीवनसंबंधांविषयीची लघुकथा, तसेच वसाहतवादी राजवटी अंतर्गत भारतातील जीवनाचे इतर पैलू]

1 9 04: सूर्य-बाळांचा: भारतातील बाल-जीवन अभ्यास (लंडन: जॉन मरे)

1 9 08: ट्विलीड्स दरम्यान: स्वतःच्या एकाद्वारे भारतीय महिलांचा अभ्यास करणे (ऑनलाइन) (लंडन: हार्पर) [कोर्ट ऑफ वार्डसाठी काम करताना तिच्या अनेक कायदेशीर प्रकरणाचा तपशील]

1 9 16: पुरुष, स्त्रिया आणि बर्ड-पीपल (बॉम्बे: ब्लॅकी) यांच्यातील भारतीय वंशाचे ग्रेट वायन्स (प्रख्यात आणि लोककथा)

1 9 17: पुर्दूदनशिन (बॉम्बे: ब्लॅकी) (पुरुदातील स्त्रियांवर)

1 9 24: म्हणून: सोराबजी खरशेदेजी लंगराना आणि त्याची पत्नी फ्रान्सिना (लंडन: ऑक्सफर्ड युनिव्हर्सिटी प्रेस, हंफ्री मिलफोर्ड, 1 9 24) [तिच्या आईवडिलांचे जीवनसत्त्वाचे एक संस्मरण] एक छाप.

1 9 30: सोने मोहोर: वेळ लक्षात ठेवा (लंडन: अलेक्झांडर मोरिंग) (एक नाटक)

1 9 32: सूसी सोराबजी, क्रिश्चियन-पार्से एज्युकेशनल ऑफ वेस्टर्न इंडिया: ए मेमोइर (लंडन: ऑक्सफोर्ड युनिव्हर्सिटी प्रेस) (तिच्या शिक्षणाची बहीण, सुसी सोराबजी यांचे चरित्र)

सोलाबजींनी 'इंडिया कॉलिंग: द मेमरी ऑफ कॉर्नेलिया सोराबजी' (लंडन: निस्बेट ॲन्ड कं. 1 9 34) आणि इंडिया रिकॉलर्ड (लंडन: निस्बेट ॲन्ड कं. 1 9 36) या दोन आत्मचरित्रात्मक लेख लिहिले. तिने मान्य केले आहे की तिने क्वीन मॅरीज बुक ऑफ इंडिया (1 9 43) मध्ये योगदान दिले आहे, ज्याने टी. एस इलियट आणि डोरोथी एल.

सोबोरजी यांनी अनेक वृत्तपत्रांमध्ये सहकार्य केले ज्यामध्ये एशियाटिक रिव्यू, टाईम्स लिटररी सप्लीमेंट, अटलांटिक मंथली, कलकत्ता रिव्ह्यू, द इंग्लिशमन, मॅक्मिलन मॅगझीन, द स्टेट्समॅन आणि द टाईम्स यांचा समावेश आहे. [13]

ब्लॅने, व्हर्जिनिया, इत्यादी. द रायमिक कम्पेनियन टू विथ इंग्लिश: मिडल एजस टू द वुन्स एजन्सी टू द फिलिप (न्यू हेवन: येल युनिव्हर्सिटी प्रेस, 1 99 0)

बर्टन, एंटोनेट, द हार्ट ऑफ द एम्पायर: इंडियन्स अँड द कॉलोनियल एन्काउंटर इन लेट-व्हिक्टोरियन ब्रिटन (बर्कले: युनिव्हर्सिटी ऑफ कॅलिफोर्निया प्रेस, 1 99 8)

मॅथ्यू, एच.सी.जी. आणि ब्रायन हॅरिसन, इ., ऑक्सफोर्ड डिक्शनरी ऑफ नॅशनल बायॉफी (ऑक्सफर्ड: ऑक्सफोर्ड युनिव्हर्सिटी प्रेस, 2004)

मोस्मन, मरीय जेन, फर्स्ट वुमन ॲरॉर्निअर्स: अ कॉम्परेक्टिव्ह स्टडी ऑफ जेंडर, लॉ अँड लीगल प्रोफेशन्स (टोरंटो: हार्ट पब्लिशिंग, 2007)

रॅपापोर्ट, हेलेन, एनसायक्लोपीडिया ऑफ वुमन सोशल रिफॉर्मर्स (सांता बारबरा: एबीसी सीएलओ, 2001)

सोराबजी, रिचर्ड, ओपनिंग दर्स: द अनटोल्ड स्टोरी ऑफ कॉर्नेलिया सोराबजी (2010)

सोरन्जी, कॉर्नेलिया, भारत कॉलिंग: मेमोरिज ऑफ कॉर्नेलिया सॉरबजी (लंडन: निस्बेट ॲन्ड कं., 1 9 34)

जिल्बोर्ग, कॅरोलीन, इ.स. विमेन फर्स्टस् (न्यू यॉर्कः गॅले, 1 99 7)

इनस, सी. एल. 'अ हिस्ट्री ऑफ ब्लॅक अँड एशियन रायटर्स इन ब्रिटन' (केंब्रिज: केंब्रिज विद्यापीठ प्रेस, 2008). कॉर्नेलिया आणि ॲलिस पेनेल सोबजी यांच्याविषयीचे एक अध्याय आहे.